"၂၂၇သြယ္ေသာဝိနည္းေတာ္အက်ဥ္း"

"၂၂၇သြယ္ေသာဝိနည္းေတာ္အက်ဥ္း"

(ပါရာဇိက(၄)ပါး)
၁။ေမထုန္မက်င့္ရ
၂။သူတစ္ပါးဥစၥာမခိုးရ
၃။လူမသတ္ရ၊မသတ္ခိုင္းရ
၄။စ်ာန္မဂ္၊ဖိုလ္မရပဲရသည္ဟုမေျပာရ။

(သံဃဒိသိသ္(၁၃)ပါး)
၅။သုတ္မလႊတ္ရ
၆။အမ်ိဳးသမီးဟူသမ်ွမကိုင္ရ
၇။အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ညစ္ညမ္း႐ုန္႔ရင္းစကားမေျပာရ
၈။ေမထုန္အလွဴ မခံရ
၉။မေအာင္သြယ္ရ
၁၀။သံဃာကိုမပန္ၾကားဘဲပဏာမလြန္ေသာ
ေက်ာင္းမေဆာက္ရ
၁၁။သံဃာကိုမပန္ၾကားဘဲေက်ာင္းႀကီးမေဆာက္
ရ
၁၂။ျမင္ျခင္းၾကားမ႐ွိပါဘဲ ပါရာဇိကႏွင့္မစြပ္စြဲရ
၁၃။ျပစ္မွားလိုေသာစိတ္ျဖစ္နာမည္တူျပဳ၍
ပါရာဇိကႏွင့္မစြပ္စြဲရ
၁၄။သံဃာကိုသင္းမခြဲရ
၁၅။သင္းခြဲေသာသံဃာေနာက္မလိုက္ရ
၁၆။ဝိနည္းကံႏွင့္အညီဆံုးမသည္ကိုလိုက္နာ
ရမည္
၁၇။ဝိနည္းကံႏွင့္မညီေသာသစ္သီးေပးျခင္း
ပန္းေပးျခင္းစသည္တ္ု႔ကိုမျပဳရ။ဆံုးမသည္ကို
လိုက္နာရမည္။

(အနိယတ၂ပါး(ပါသံစိတ္ သံစိတ္))
၁၈။မ်က္ကြယ္ရာ၌ရဟန္းႏွင့္မာတုဂါမႏွစ္ဦးတည္း
မေနရ
၁၉။နားကြယ္ရာ၍ရဟန္းႏွင့္မာတုဂါမႏွစ္ဦးတည္း
မေနရ။

(နိသဂၢိပါစိတ္(၃၀)ပါး)
၂၀။သကၤန္းကိုအဓိ႒ာန္ဝိကပၸနာမျပဳဘဲ(၁၀)ရက္
မလြန္ေစရ
၂၁။တိစိဝရိတ္သကၤန္းႏွင့္ညဥ့္ကင္း၍မေနရ
၂၂။ကထိန္ေခတ္မွလြန္၍ရေသာသကၤန္းကိုတစ္
လအတြင္းအဓိ႒ာန္တင္ရမည္။
၂၃။ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာရဟန္းမကိုသကၤန္း
မဖြတ္ေစရ
၂၄။ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာရဟန္းမ၏သကၤန္းကို
အလွဴ မခံရသူကို
၂၅။ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာသူကိုသကၤန္းေတာင္းခႊင့္
မ႐ွိပဲမေတာင္းရ
၂၆။သကၤန္းေတာင္းခႊင့္႐ွိေသာ္လည္း၂ထည္
ထက္ပိုမေတာင္းရ
၂၇။ဒါယကာတို႔ခန္႔မွန္းသည္ထက္သကၤန္းဖိုးမစီ
ရင္ရ
၂၈။ဒါယကာႏွစ္ဦး၏သကၤန္းကိုရည္မွန္းသည္
ထက္ပိုမစီရင္ရ
၂၉။သကၤန္းဖိုးကိုသံုးႀကိမ္ေတာင္း၍ေျခာက္ႀကိမ္
ထက္ပိုမရပ္ရ
၃၀။ပိုးႏွင္ခ်ည္ေရာ၍အခင္းမျပဳရ
၃၁။အမည္း၊အနက္သိုးေမြးကိုအခင္းမျပဳရ
၃၂။သိုးေမြးအမည္းကိုေလးဖို႔ႏွစ္ဖို႔ထက္မပိုေစရ
၃၃။သိုးေမြးအခင္းကိုသမုတိမရဘဲ(၆)ႏွစ္အ
တြင္းမျပဳရ
၃၄။အဆာႏွင့္နိသိဒိုင္ကိုအခင္းေဟာင္းမွတစ္
ထြာမသြင္းဘဲမျပဳရ
၃၅။သိုးေမြးကိုကပၸိယမ႐ွိဘဲသံုးယူဇနာထက္
လြန္၍မယူရ
၃၆။ေဆြမ်ိဳးမေတာ္သည့္ရဟန္းမကိုသိုးေမြးမဖြတ္
ခိုင္းရ
၃၇။ေရႊေငြတို႔ကိုမကိုင္ခံရ
၃၈။အေရာင္းအဝယ္မျပဳရ
၃၉။အလဲအလွယ္မျပဳရ
၄၀။အဓိဌာန္မတင္ဘဲဆယ္ရက္လြန္ေသာ
သပိတ္ကိုမသံုးရ
၄၁။သပိတ္အကြဲ(၅)ကြဲမ႐ွိပဲသပိတ္မေတာင္းရ
၄၂။ေထာပတ္၊ဆီ၊ပ်ား၊တင္လဲတို႔ကို(၇)ရက္
ထက္ပိုမထားရ
၄၃။မိုးေရခံသကၤန္းကို(၄)လထက္ပိုမေဆာင္ရ
၄၄။ေပးထားေသာသကၤန္းကိုစိတ္ဆိုး၍ျပန္မ
ေတာင္းရ
၄၅။ခ်ည္ကိုေတာင္း၍မယက္ခိုင္းရ
၄၆။အမ်ိဳးေတာ္ျခင္းဖိတ္ျခင္းမ႐ွိဘဲရည္မွန္းကာမ်ွ
သကၤန္းကိုဝင္၍မစီရင္အပ္
၄၇။သကၤန္းကာလကို(၅)ရက္ထက္မလြန္ရ
၄၈။သမၼဳတိမရဘဲတိစီသရိတ္သကၤန္းႏွင့္(၆)
ညဥ့္အကင္းရ
၄၉။သံဃာညီၫြတ္ၿပီးသားလာဘ္ကိုမိမိသို႔
မၫြတ္ေစရ။

(သုဒၶပါစိတ္(၉၂)ပါး)
၅၀။မုသားမေျပာရ
၅၁။မဆဲရ
၅၂။ကုန္းမတိုက္ရ
၅၃။လူ၊သမေဏႏွင့္ပုဒ္ၿပိဳင္စာမခ်ရ
၅၄။တစ္ေက်ာင္းတည္း၌လူ၊သမေဏႏွင့္(၃)ညဥ့္
ထက္မအိပ္ရ
၅၅။မာတုဂါမႏွင့္တစ္ေက်ာင္းတည္းမအိပ္ရ
၅၆။မာတုဂါမႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း(၆)ခြန္းထက္
မေဟာရ
၅၇။မိမိရေသာစ်ာန္၊မဂ္၊ဖိုလ္ကိုလူ၊သာမေဏအား
မေျပာရ
၅၈။ရဟန္းတစ္ပါး၏သံဃဒိသိသ္ကိုလူ၊
သာမေဏအားမေျပာရ
၅၉။ေျမကိုမတူးရ
၆၀။သစ္ပင္မခုတ္ရ
၆၁။ရဟန္းတစ္ပါးေမးသည္ကိုျပန္၍မေျပာဘဲ
မေနရ
၆၂။သမၼဳတိရေသာရဟန္းကိုမ႐ုွပ္ခ်အပ္
၆၃။သံဃိကေညာင္ေစာင္းကိုအျပင္မွာမထား
အပ္
၆၄။သံဃိကအိပ္ရာကိုအထဲမွာမထားဘဲမသြား
အပ္
၆၅။သံဃိကေက်ာင္း၌အိပ္ေနေသာရဟန္းကိုႏႈိး
၍မအိပ္ရ
၆၆။သံဃိကေက်ာင္းမွအမ်က္ထြက္၍ႏွင္မထုတ္
ရ
၆၇။စို႔မ႐ုိက္ေသာေညာင္ေစာင္းကိုမထိုင္ရ
၆၈။စိမ္းစိုေသာေကာက္ပဲမ႐ွိရာ၌အမိုးသံုး
ဆင့္ထက္ပို၍အဂၤေဒမလိမ္းက်ံရ
၆၉။ပိုး႐ွိေသာေရကိုေျမေပၚ၊ျမက္ေပၚမသြန္ရ
၇၀။သမၼဳတိမရဘဲႏွင့္ရဟန္းမအားမဆံုးမရ
၇၁။သမၼဳတိရေသာ္လည္းေနဝင္လ်ွင္မဆံုးမရ
၇၂။မနာဖ်ားဘဲရဟန္းမတို႔၏ေက်ာင္းသို႔သြား
၍မဆံုးမအပ္
၇၃။ရဟန္းမမ်ားအားဆံုးမေသာမေထရ္ႀကီး
မ်ားကိုမကဲ့ရဲ႕အပ္
၇၄။ရဟန္းမမ်ားကိုသကၤန္းမေပးအပ္
၇၅။ရဟန္းမကိုသကၤန္းခ်ဳပိမေပးရ
၇၆။ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ခရီးမသြားရ
၇၇။ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ေလွမစီးရ
၇၈။ရဟန္းမစီစဥ္ေသာဆြမ္းမစားရ
၇၉။အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းမေနရ
၈၀။ဧည့္သည္အတြက္ဆြမ္းကိုတစ္ႀကိမ္ထက္ပို
၍မစားရ
၈၁။ရဟန္း(၄)ပါးထိုင္ေနသည့္အခါ၌ထမင္းစား
ဖိတ္လ်ွင္မစားရ
၈၂။ေ႐ွးဦးဒါယကာ၏ဆြမ္းကိုမစားဘဲေနာက္
ဆြမ္းကိုမစားရ
၈၃။လက္ေဆာက္မုန့္္မ်ားသံုးသပိတ္ထက္ပိုအ
လွဴ မခံရ
၈၄။စားေနတုန္းဆြမ္း၊ခဲဘြယ္ေဘာစဥ္တို႔ကိုပယ္
လ်ွင္ေနာက္ထပ္မစားရ
၈၅။ပဝါရိတ္သင့္ေသာရဟန္းအားစြပ္စြဲလို၍
ဆြမ္းစားမဖိတ္ရ
၈၆။ေနလြဲေသာအခါညစာမစားရ
၈၇။သိုမွီးထား၍ေဘာစဥ္ကိုမစားရ
၈၈။မနာမဖ်ားဘဲမြန္ျမတ္ေသာေဘာစဥ္ကို
ေတာင္းမစားရ
၈၉။အကပ္မခံဘဲဘာကိုမ်ွမစားရ
၉၀။ပရိဗိုရ္ကိုေဘာစဥ္မေပးရ
၉၁။ဆြမ္းခံရာ၌မာတုဂါမႏွင့္စကားေျပာလို၍
အေဖာ္ရဟန္းက္ုျပန္မလႊတ္ရ
၉၂။အၾကင္လင္မယားအခန္း၌မေနရ
၉၃။မ်က္စီကြယ္ရာ၌မိန္းမႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း
မေနရ
၉၄။နားကြယ္ရာ၌မိန္းမႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း
မေနရ
၉၅။ဆြမ္းစားပင္ဖိတ္ေသာအိမ္မွတပါးအျခားအိမ္
သို႔မလွည့္ရ
၉၆။ေဆးပစၥည္းကိုဖိတ္ၾကားထားသည္ထက္
လြန္၍မေတာင္းရ
၉၇။အဂါၤ(၄)ပါး႐ွိေသာစစ္ဒရိန္းျပရာသို႔သြား၍
မၾကည့္ရ
၉၈။အေၾကာင္း႐ွိ၍စစ္ေျမျပင္သို႔သြားေသာ္(၇)
ရက္ထက္မလြန္ရ
၉၉။စစ္ဆင္ရာအရပ္သို႔မသြားရ
၁၀၀။ယစ္မ်ိဳးငါးပါးမေသာက္ရ
၁၀၁။ရဟန္းခ်င္းခ်ိဳင္းထိုးက်ီစားရ
၁၀၂။ေရထဲမွာမကစားရ
၁၀၃။သိကၡာႀကီး၊ဝါေတာ္ႀကီးကိုမ႐ုိေသမေနရ
၁၀၄။ရဟန္းခ်င္းမလွန္႔မေျခာက္ရ
၁၀၅။ရဟန္းသည္မနာမဖ်ားဘဲမီးမေမႊးရ
၁၀၆။မဇိၥ်မေဒသ၍ေနေသာရဟန္းသည္(၁၅)
ရက္တစ္ႀကိမ္ေရခ်ိဳးရမည္
၁၀၇။ဗိႏၶဳမထိုးဘဲသကၤန္းမဝတ္ရ
၁၀၈။ဝိကပၸနျပဳသည့္သကၤန္းကိုဝိကပၸနမျပန္ဘဲ
မသံုးရ
၁၀၉။ပရိကၡရာ႐ွစ္ပါးကိုမဝွက္ရ၊မက်ီစားရ
၁၁၀။ပိုး၊တိရိစၦာန္တို႔ကိုမသတ္ရ
၁၁၁။ပိုး႐ွိေသာေရကိုမေသာက္ရ
၁၁၂။ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာအဓိက႐ုဏ္းကိုမေခ်ာက္
ခ်ားေစရ
၁၁၃။ရဟန႔းတစ္ပါး၏သံဃဒိသိသ္အာပတ္ကို
မဖံုးကြယ္ရ
၁၁၄။အသက္(၂၀)မျပည့္ေသာသူအားရဟန္းမခံ
ေစရ
၁၁၅။ခိုးသား၊ဓားျမႏွင့္တိုင္ပင္၍ခရီးမသြားရ
၁၁၆။အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္တိုင္ပင္၍ခရီးမသြားရ
၁၁၇။မိစၦာဒိ႒ိဝါဒမ်ားကိုမယူရ
၁၁၈။မိစၦာဒိ႒ိဝါဒကိုမစြန္႔၍ႏွင့္ထုတ္အပ္ေသာ
ရဟန္းႏွင့္ဓမၼသေမၻာဂ၊အာဝါသ,သေမၻာဂမျပဳရ
၁၁၉။မိစၦာဒိ႒ိဝါဒကိုမစြန္႔၍ႏွင္ထုတ္အပ္ေသာ
သာမေဏႏွင့္ဓမၼသေမၻာဂ၊အာဝါသ,သေမၻာဂ
မျပဳရ
၁၂၀။ဝိမည္းဓိုရ္မ်ား၏စကားကို႐ုိေသစြာနား
ေထာင္ရမည္
၁၂၁။သိကၡာပုဒ္မ်ားကိုမကဲ့ရဲ႕ရ
၁၂၂။ပါတိေမာက္ျပရာ၌ေျပာင္ေလွာင္မႈမျပဳရ
၁၂၃။ရဟန္းခ်င္းမ႐ုိက္ႏွက္ရ
၁၂၄။ရဟန္းကိုလက္ျဖင့္မရြယ္ရ
၁၂၅။လူ၊သာမေဏတို႔ကိုအ႐ုိက္ႏွက္ရ
၁၂၆။ရဟန္းကိုႏွလံုးမသာေအာင္မေျပာရ
၁၂၇။ရဟန္းခ်င္းရန္ျဖစ္ျဖစ္ေနသည္ကိုေခ်ာင္း
၍နားမေထာင္ရ
၁၂၈။ဆႏၵမဲေပးၿပီးမကဲ့ရဲ႕ရ
၁၂၉။ဝိနည္းကံကိုဆႏၵမေပးဘဲမသြားရ
၁၃၀။တိုင္ပင္၍သကၤန္းေပးၿပီးမွမကဲ့ရဲ႕ရ
၁၃၁။သံဃာအားညီၫြတ္ၿပီးေသာလာဘ္ကို
ပုဂၢိဳလ္သို႔မၫြတ္ေစရ
၁၃၂။မင္း၊မိဖုရားအိပ္ခန္းထဲမဝင္ရ
၁၃၃။ေက်ာင္းအရံအျပင္ဘက္ရတနာကိုမ
ေကာက္ရ
၁၃၄။ထင္႐ွား႐ွိေသာရဟန္းကိုမပန္ၾကားဘဲ
ေနလြဲရြာဝင္မသြားရ
၁၃၅။ဆင္စြယ္ကိုအပ္က်ည္မလုပ္ရ
၁၃၆။တစ္ေတာင့္ထြာထက္ပိုျမင့္ေသာေညာင္
ေစာင္း၌မအိပ္ရ
၁၃၇။ေညာင္ေစာင္းထဲမွာလဲထည့္၍မလုပ္ရ
၁၃၈။အလ်ားႏွစ္ထြာ၊အနံတစ္ထြာခြဲ၊အဆာတစ္
ထြာခြဲထက္ပို၍နိသိဒိုင္မျပဳလုပ္ရ
၁၃၉။အမာလႊမ္းသကၤန္းကိုအလ်ား(၄)ထြာ၊အနံ
(၂)ထြာထက္မပိုရ
၁၄၀။မိုးေရခံသကၤန္းကိုအလ်ား(၆)ထြာ၊အနံ
(၂)ထြာထက္မပိုရ
၁၄၁။ဘုရားသကၤန္းပမာဏကိုမျပဳရ။

(ပါဋိေဒသနီ(၄)ပါး)
၁၄၂။ရဟန္းမ၏ေဘာစဥ္ကိုမိမိလက္ျဖင့္မယူရ
၁၄၃။ဒါယကာမ်ားဆြမ္းေကြၽးရာရဟန္းမမ်ားဝင္
၍စီစဥ္လ်ွင္ေမာင္းမဲတားျမစ္ရမည္။
၁၄၄။သမၼဳတိရေသာေသကၡအိမ္ကိုဆြမ္းမခံရ
၁၄၅။ေဘးရန္႐ွိသည္ကိုမေျပာၾကားဘဲအရံတြင္း
၌မိမိလက္ျဖင့္ေဘာစဥ္ကိုမခံယူအပ္။

(ေသခိယ(၇၅)ပါး)
၁၄၆။သကၡန္းကိုညီညီဝတ္ရမည္
၁၄၇။သကၡန္းကိုညီညီ႐ုံရမည္
၁၄၈။လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖံုးလ်က္ရြာထဲ
သြားရမည္
၁၄၉။လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖံုးလ်က္ရြာထဲမွာ
ေနရမည္
၁၅၀။မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ရြာထဲမွာသြားရမည္
၁၅၁။မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ရြာထဲမွာေနရမည္
၁၅၂။မ်က္လႊာခ်၍ရြာထဲမွာသြားရမည္
၁၅၃။မ်က္လႊာခ်၍ရြာထဲမွာေနရမည္
၁၅၄။သကၤန္းကိုပင့္၍ရြာထဲမွာမေနရ
၁၅၅။သကၤန္းကိုပင့္၍ရြာထဲမွာမသြားရ
၁၅၆။ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္ရယ္၍မသြားရ
၁၅၇။ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္ရယ္၍မေနရ
၁၅၈။ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္စကားေျပာ၍မသြားရ
၁၅၉။ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္စကားေျပာ၍မေနရ
၁၆၀။ရြာထဲမွာကိုယ္ကိုလႈပ္၍မသြားရ
၁၆၁။ရြာထဲမွာကိုယ္ကိုလႈပ္၍မေနရ
၁၆၂။ရြာထဲမွာလက္႐ုံးကိုလႈပ္၍မသြားရ
၁၆၃။ရြာထဲမွာလက္႐ုံးကိုလႈပ္၍မေနရ
၁၆၄။ရြာထဲမွာဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍မသြားရ
၁၆၅။ရြာထဲမွာဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍မေနရ
၁၆၆။ရြာထဲမွာခါးေထာက္လ်က္မသြားရ
၁၆၇။ရြာထဲမွာခါးေထာက္လ်က္မေနရ
၁၆၈။ရြာထဲမွာေခါင္းၿမီးျခံဳ၍မသြားရ
၁၆၉။ရြာထဲမွာေခါင္းၿမီးျခံဳ၍မေနရ
၁၇၀။ရြာထဲမွာေျခဖ်ားေထာက္၍မသြားရ
၁၇၁။ရြာထဲမွာလက္ျဖင့္ဒူးကိုပိုက္၍၎
သကၤန္းပတ္၍၎မေနရ
၁၇၂။မ႐ုိမေသဆြမ္းမခံရ
၁၇၃။သပိတ္၌အမွတ္ထား၍ဆြမ္းခံရမည္
၁၇၄။ေလးပံုတစ္ပံုထက္ပို၍ဆြမ္းဟင္းမခံရ
၁၇၅။သပိတ္အနားေရးထက္ဆြမ္းမခံရ
၁၇၆။ဆြမ္းကို႐ုိေသစြာစားရမည္
၁၇၇။သပိတ္ထဲ၌အမွတ္မထားဘဲမထားရ
၁၇၈။ဆြမ္းကိုအစဥ္လိုက္စားရမည္
၁၇၉။ဆြမ္း၏ေလးပံုတစ္ပံုထက္ပို၍ဆြမ္းဟင္းကို
မစားရ
၁၈၀။ဆြမ္းဦးကိုႏွိပ္၍မစားရ
၁၈၁။ဟင္းလ်ာမ်ားကိုဆြမ္းႏွင့္ဖံုး၍မစားရ
၁၈၂။မနာဖ်ားဘဲဟင္းလ်ာေတာင္း၍မစားရ
၁၈၃။ကဲ့ရဲ႕လို၍သူတစ္ပါးသပိတ္ကိုမၾကည့္ရ
၁၈၄။ဆြမ္းလုတ္ပမာဏထက္မလြန္ရ
၁၈၅။ဆြမ္းလုပ္ကိုအဝန္းညီေအာင္ျပဳ၍စားရမည္
၁၈၆။ဆြမ္းမေရာက္ခင္ခံတြင္းမဖႊင့္ရ
၁၈၇။ဆြမ္းစားလ်က္ခံတြင္းဖႊင့္ထားျခင္းမျပဳရ
၁၈၈။ဆြမ္းစားလ်က္စကားေျပာျခင္းမျပဳရ
၁၈၉။ဆြမ္းလုတ္ကိုေျမာက္၍မစားရ
၁၉၀။ဆြမ္းလုပ္ကိုျဖတ္၍မစားရ
၁၉၁။ပါးေစာင္၌ဆြမ္းလုပ္ငံု၍မစားရ
၁၉၂။ဆြမ္းစားရင္းလက္မခါရ
၁၉၃။ဆြမ္းလံုးကိုၾကဲ၍မစားရ
၁၉၄။လ်ွာထုတ္၍ဆြမ္းစားျခင္းမျပဳရ
၁၉၅။ပ်တ္ပ်တ္ျမည္ေအာင္ဆြမ္းမစားရ
၁၉၆။႐ွပ္႐ွပ္ျမည္ေအာင္ဆြမ္းမစားရ
၁၉၇။လက္ကိုလ်က္၍ဆြမ္းမစားရ
၁၉၈။သပိတ္ကိုျခစ္၍ဆြမ္းမစားရ
၁၉၉။ႏႈတ္ခမ္းလ်က္၍ဆြမ္းမစားရ
၂၀၀။ဆြမ္းလံုးေပက်ံေသာလက္ႏွင့္ေရခြက္ကို
မကိုင္ရ
၂၀၁။သပိတ္ေဆးေရကိုရြာထဲမွာမသြန္ရ
၂၀၂။ထီး လက္၌႐ွိေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၃။တုတ္ လက္၌႐ွိေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၄။ဓား လက္၌႐ွိေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၅။ေလး လက္၌႐ွိေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၆။ေျခနင္းစီးထားေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၇။ဖိနပ္စီးထားေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၈။ယဥ္စီး၍ေနေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၀၉။အိပ္ရာေနရာ၌ေနေသာသူကိုတရားမ
ေဟာရ
၂၁၀။အာေယာဂပတ္ဖြဲ႔သူကိုတရားမေဟာရ
၂၁၁။ဦးရစ္ေခါင္းေပါင့းထားသူကိုတရားမေဟာရ
၂၁၂။အိပ္ယာေနရာထက္၌ေနေသာသူကိုတရား
မေဟာရ
၂၁၃။ေခါင္းၿမီးျခံဳထားသူကိုတရားမေဟာရ
၂၁၄။နိမ့္ရာကေန၍ျမင့္ရာ၌ေနေသာသူကိုတရား
မေဟာရ
၂၁၅။ရပ္လ်က္ထိုင္ေနေသာသူကိုတရားမေဟာရ
၂၁၆။ေ႐ွ႕ကသြားေသာသူကိုေနာက္ကလိုက္၍
တရားမေဟာရ
၂၁၇။လမ္းကိုသြားေသာသူကိုလမ္းမဟုတ္ရာက
တရားမေဟာရ
၂၁၈။မတ္တတ္ရပ္လ်က္က်င္ႀကီးက်င္ငယ္မစြန္႔ရ
၂၁၉။ျမက္၊သစ္ပင္႐ွိရာက်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊
တံေတြးမစြန္႔ရ
၂၂၀။ေရထဲမွာက်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊တံေတြး
မစြန္႔ရ(နာဖ်ားေသာပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုမူေဟာေျပာ
တရားျပျခင္း၊နာဖ်ားခ်ိန္၌က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊
ႏွပ္၊တံေတြးစြန္႔ပစ္ျခင္းတို႔ကိုခႊင့္ျပဳပါသည္)

(အဓိကရဏသမထ(၇)ပါး)
၂၂၁။သံဃာဝတၳဳ၏ဟုတ္မွန္ျခင္း၊ဓမၼဝိနည္းတို႔၏
မ်က္ေမွာက္႐ွိသည္၏အျဖစ္ဟူေသာသမၼဳခါ
ဝိနည္း
၂၂၂။ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္အားေပးအပ္ေသာသတိ
ဝိနည္း
၂၂၃။႐ူးေသာရဟန္းအားေပးအပ္ေသာအမူဠ
ဝိနည္း
၂၂၄။ဝန္ခံသျဖင့္ၿငိမ္းေစအပ္ေသာပဋိညာတကာ
ေရတဗၺဝိနည္း
၂၂၅။ဓမၼဝါဒီရဟန္းမ်ားရာသို႔လိုက္၍ျပဳအပ္ေသာ
ေယ် ဘုယ်ဝိနည္း
၂၂၆။ယုတ္မာေသာရဟန္းအားေပးအပ္ေသာ
တႆဝါသိယသိကဝိနည္း
၂၂၇။မစင္ကိုျမက္ျဖင့္ဖံုးလႊမ္းသကဲ့သို႔
တိဏဝတၱာရကဝိနည္း

က်မ္းမွီး
၁။ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး၊"အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ"
၂။ပါတိေမာက္ဘာသာဋိကာ၊"အ႐ွင္ဇနကာ
ဘိဝံသ"
၃။နိဗၺာန္လမ္းၫႊန္က်မ္း"ဘဒၵႏၱပညာသာရ"
၄။ဝိနည္းေတာ္ဥပေဒေတာ္ႀကီး"အ႐ွင္ၾသဘာသ"
၅။ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ႀကီး၏ဝိနည္း
ဥပေဒဆိုင္ရာေဟာၾကားတိတ္ေခြမ်ား။

ဓမၼဒါန...မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္

ဝိနည္းေတာ္ထဲမပါဘဲေဒဝဒတ္၏ဘုရားထံ
ေတာင္းဆိုေသာဥပေဒမ်ားကိုေအာက္တြင္ေဖာ္
ျပလိုက္ပါသည္။

ေဒဝဒတ္ေတာင္းဆိုေသာအခ်က္(၅)ခ်က္

၁။သံဃာေတာ္မ်ားကပ္လွဴဆြမ္းအစားခံဆြမ္း
သာစားရန္။
၂။လွဴ သကၤန္းအစားပံသကူသာဝတ္ရန္။
၃။ေက်ာင္းတိုက္အစားသစ္ဝါးရိပ္တြင္သာ
သီတင္းသံုးရန္။
၄။သကၤန္းသံုးထည္ထက္ပိုမထားရန္။
၅။သတ္သတ္လြတ္ဆြမ္းဟင္းမ်ားသာစားရန္။

�အပူခပ္သိမ္းၿငိမ္းေအးၾကပါေစ�